Laat ons maar beginnen met het woord werkgever uit het woordenboek te schrappen. Langs alle kanten grijpen zij de crisis aan om de werkzekerheid te stelen. Soms met recht van spreken maar veelal ook onterecht. Ze stelen banen en ontnemen de werkende klasse zo alle zekerheid. En laat ons eerlijk wezen, de kloof tussen rijk en arm wordt groter met de dag. Spreken in termen van werkgevers en werknemers is verleden tijd. We zitten terug in een tijd van nieuwe klassenstrijd.
De klok wordt decennia terug gedraaid. De werkgever is niet meer, de “werksteler” is geboren. Bovendien wordt de economisch-sociale neerwaartse spiraal, ingeleid door het verlies aan koopkracht, door hen alle dagen versterkt. De “werksteler” voedt ze, De werkende klasse leidt honger.
En de werkstelers voelen zich terug goed in hun vel van Charles Woeste. De werkende klasse moet langer werken, minder verdienen en het patronaat moet altijd beloond worden ! Alle rechten worden aangevallen. Elke groep of ieder individu dat niet in de lijn loopt, wordt de kop ingeslagen. Inbreuken op de privacy, hardhandige arrestaties en onderdrukking zijn schering en inslag. Repressieve maatregels vormen het ordewoord van de werksteler.
En ook de leugen wordt niet geschuwd. Tegen tijdelijke arbeiders wordt gezegd dat hun contract zal worden stopgezet als ze mee actie voeren. En ook vaste werknemers worden onder druk gezet, thuis opgebeld en schrik aangejaagd ! In de media spreekt de werksteler dan over werkwilligen.
En daar stopt het niet bij. Alle regels worden aan de laars gelapt. Het recht op werken is geen recht dat in de grondwet beschreven staat. Anders kan elke werkloze een deurwaarder onder de arm nemen en eender waar, zijn of haar recht op werken gaan opeisen.
De werksteler plaatst het individu dan ook boven het collectief. Een individu is immers makkelijker te onderdrukken en een bepaalde richting uit te sturen dan een collectief geheel. Jij hebt het recht om te werken maar jullie hebben niet het recht om actie te voeren, de denkwijze van de werksteler.
Als collectief kan je dan twee dingen doen. Je kan de eerlijke speler blijven in dit spel. Blijven proberen om via dialoog tot oplossingen te komen. Kiezen voor een defensieve aanpak.
Of je kan kiezen om als collectief te reageren. Als collectief te zeggen, nu is het gedaan ! En het borrelt bij het collectief. De eruptie is nabij, een nieuwe klasse strijd staat voor de deur. De werkstelers hebben de handschoen gelegd en het collectief staat op het punt ze op te rapen.
Wie Daens zal spelen in dit verhaal is nog maar net de vraag…
Sven Naessens : ABVV Total Antwerpen (0497/82.94.53) sven-naessens@telenet.be
Rudi Dom : ABVV AGFA GEvaert (0497/40.23.96) rudi.dom@pandora.be
Initiatiefnemers : Deurwaarders, ontslaan van delegues – SOS stakingsrecht in gevaar –
http://www.bloggen.be/syndicalevrijheden
zondag 9 november 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)